زمستونا صبح تو پارکینگ ساختمون ، همیشه یه رایحه گرم و تلخ چوبی به مشامم می رسید ! از اون دسته رایحه های خیلییی لوکسسسس  می فهمیدم که همسایه بغلی مون تازه بنزشو سوار شده رفته اما هنوز ، رد بوش تو فضا هست 
.
آدم عجیبی بود ! بی نهایت خوش تیپ و جذاب مدیر عاملی واقعا برازندش بود و بهش می اومد ! می دونستم که واسه کمتر ریاست و مدیریت اصلا قدمی بر نمی داره ! من همیشه عاشق بوی عطرش بودم !
.
همیشه راس هشت صبح سوار بنزش میشد و می رفت! اون روز زودتر رفتم تا بالاخره بپرسم اقاااااا این بوی عطرت چیه بیچااااره کرده مارو بس که محشششره 
.
دیدمش و بعد سلام احوال پرسی گفتم مهندس اسم این عطرت چیه ؟؟ اسیر بوی عطرتون شدیم بس که عالیه صبحا که شما میرید ، من یک ربع بعد میام باز بوش تو فضا هست امروز گفتم زودتر بیام بپرسم ازتون اسم عطرتون چیه؟؟
.
با یه لبخند و یه اعتماد به نفس خاصی گفت بهم : اسم عطرو که نباید گفت پسر جون ،‌ مزه اش به اینه که تو ذهنت سیو بشه بویی که مهندس می زد !!! یه لبخند ملایم زد و نگفت و رفت !!!
.
خلاصه ما اون زمانا نفهمیدیم و گذشت !! تا اینکه بعد ها ، لابه لای بو ها بالاخررررررره پیداش کردم !!!
▪️تامفورد ” عود وود ” بود !
بوی مدیر عامل بنز سوار 
یه ادکلن بی نهایت لوکس و تلخ و یکمی گرم با تم چوبی شرقی از برند جلیل القدر ، والا حضرت ، تامفورد !
 آدمارو بد اسیره خودش می کنه ، اولیشم خودم