یادمه سال 96 بود که تو دفتر یکی از معمارای خیلی معروف و لوکس ساز منطقه یک ، که شاید خیلیاتون اسمشو شنیده باشید، می رفتم بابت هماهنگی یه بخشی از یه پروژه !

▪️آدم پر و جالب و کم حرفی بود 
همیشه کتش مشکی بود و پیرهنش سفید !
یه بنز کلاس اس 500 مشکی داشت !
عاشق و کلکسیونر ساعت رلکس بود !
تیپش حرف نداشت ! یعنییییی واقعا خیلی خوشتیپ بود !

▪️یادمه بهم میگفت تو کار ما ، هرچقد که رزومه خوب باشه باز مردم تو جلسه قرار داد حواسشون میره به ظاهر و ماشینی که پیاده میشیم و ساعتی که دستمونه و مخصوصا عطرمون  همزمان که دارن رزومه و قدرت شرکتمون رو تحلیل میکنن !

▪️عطرش به معنای واقعی کلمه ” خاص ” و ” با کلاس “‌ بود ، قشنگ حس و بوی قدرت یه مرد مقتدر رو به سمت ذهنت پخش میکرد !

▪️خیلی برام‌ جالب بود که بدونم چنین فردی که از تاثیر همه این موارد مطلع هست ، اسم‌ این عطرش چیه ؟ قیمتش چنده که اینجوری خاصه ! اما هیچ وقت روم‌ نشد بپرسم !

چون برندش خیلی خاص و گرون قیمت بود تو هر فروشگاهی لانچ نمیشد و زمان گذشت تا تو کالکشن های ممو بالاخره پیداش کردم !
▪️ممو آیریش عود بود ! بوی یه مرد ثروتمند و جنتلمن !


برند ممو عطر آدمای معروف و ثروتمنده !
عطر سلبریتی های تلخ پسنده !
ممو تو دنیای عطر ها ، هم کلاس رولز رویس تو ماشین هاست !

آیریش عود بوی راه رفتن رو لبه یه شمشیر رو میده که
 یه طرف بوی طبیعت وحشی پنج صبح ایرلند و علف های معطر دور اصطبل و پالون و چرم تازه رو میده و
 یه طرف شمشیر هم فضای لوکس و گرم و کویری از چوب و تلخی عود هست

▪️ هم خنکه و هم گرم
هم فضای خنک و تلخ جنگل سبز و معطر رو دارین حس میکنین توش و هم دنیای گرم و شرقی سوختن چوب عود و چرم های رو هم انباشته شده رو کاملا حس می کنید !

▪️آیریش عود مثال عالی برای توضیح عطرهای نیش و لوکسه که پرستیژ شخصیتی فوق العاده بهتون میده !